Վաղարշ Վաղարշյան
Մի անգամ, երբ «Եզովպոս»-ում խաղում էի Վաղարշյանի հետ, մարդիկ եմ տեսել, որ բեմի հետևից ասում էին` չի ստացվի, չի՛ ստացվի, չի՛ ստացվի: Էս իմ լեգենդն է, ոչ մեկի հետ դա չի եղել: Ես նույնիսկ կարող եմ եզրակացնել, թե ինչումն է բանը, որ իմ համբերությունը չի հատնում, որ իմ հումորը չի կորչում… Չի կորչում…
Դա ինձ միշտ փրկել է… Ինձ ձեզնից միայն ծափեր են պետք, այնքան, մինչև ափերդ թմրի:Մի անգամ, երբ «Եզովպոս»-ում խաղում էի Վաղարշյանի հետ, մարդիկ եմ տեսել, որ բեմի հետևից ասում էին` չի ստացվի, չի՛ ստացվի, չի՛ ստացվի:
Էս իմ լեգենդն է, ոչ մեկի հետ դա չի եղել: Ես նույնիսկ կարող եմ եզրակացնել, թե ինչումն է բանը, որ իմ համբերությունը չի հատնում, որ իմ հումորը չի կորչում… Չի կորչում… Դա ինձ միշտ փրկել է… Ինձ ձեզնից միայն ծափեր են պետք, այնքան, մինչև ափերդ թմրի:
Ֆրունզիկ (Մհեր) Մկրտչյան
Молодой актер Фрунзик Мкртчян представлял два полюса, от трагичного до радостного в атмосфере комедии поствозрожденческого времени. Начиная с 1953г. актер стал работать в Академическом театре имени Г.Сундукяна и учился в художественно-театральном институте, под руководством мастера Вагарш Вагаршяна. Студент сыграл в пьесе ту же роль Эзопа по Г. Фидейреду «Лисица и виноград», что и его мастер Вагарш Вагаршяна — актер, ставший первым Народным артистом СССР на армянской драматической сцене.
http://karabakhtimes.com/armenians/biografiya-frunzika-mkrtchyana.html